Naar Khorat en Phimai

Maandagochtend gaan we naar het treinstation en kijken waar de eerstvolgende trein naar toe gaat, die nemen we. We kopen een kaartje tot het eindstation Surin en we zien wel. Na zeveneneenhalf uur boemelen in de houten trein stappen we uit in Khorat, een vrij grote plaats en laten we ons door een tuktuk naar een hotel brengen. Als Monique in het restaurant vraagt waar het toilet is, gaat het meisje uitgebreid de menukaart voorlezen, op zijn Thais wel te verstaan..... het is hier echt praten met handen en voeten, Engels is ver te zoeken.....
De volgende dag gaan we de stad te voet verkennen. Op het plein staat een standbeeld van De Dappere Vrouw: in 1826 toen haar man (assistent-regent) voor zaken naar Bangkok was nam de vorst van Vientane (Laos) de stad over. Zij voerde met andere krijgsgevangenen de Laotianen dronken en brachten ze om het leven. Zo vertraagde ze de invasie tot er hulp kwam.
Daarna zijn we nog naar Wat Phra Narai en Wat Sala Loi geweest. Deze laatste is een vernieuwende tempel die enkele architectuurprijzen gewonnen heeft. Op het moment dat wij er waren was er een hoge pief, wat we begrepen hebben de minister of de premier, die ook de Wat bezocht, omringd door veel politie en fotografen. In de Wat sprak hij Monique aan om te weten waar we vandaan kwamen, hij was ook ooit in Nederland geweest en vond het erg mooi. Toen we later op een terras zaten zaten er ook twee mannen met een Thaise vrouw, een ervan was Nederlander en we vroegen of hij een tip voor de avond had, hij vroeg ons mee naar Tawandang te gaan, een club met eten en muziek. Wij er op af natuurlijk! Het was een superleuke avond, een goede band, afgewisseld met Thaise dans, en ondanks dat het een dinsdagavond was erg druk bezocht. We dachten een beetje de hoofdprijs te moeten betalen maar terwijl we nergens om gevraagd hadden kregen we om 22.00 uur de rekening, wat bleek? Alles wat we vóór die tijd besteld hadden kregen we 25% korting over! Dan nemen we nog maar wat, haha!
De volgende ochtend met de bus naar Phimai aan rivier de Mun. Daar ligt een van Thailands best gerestaureerde Khmertempelcomplexen De Prasat Hin Phimai, erg mooi! Ook zijn we bij Sai Ngam – Thailands oudste en grootste banyan boom ter wereld geweest, hij is ongeveer 350 jaar oud en bestrijkt een oppervlakte van 1,3 km2.
In Thailand verkopen ze dieren die je vrij kunt laten, ieder dier staat voor iets, een vogeltje voor een goede reis en kleine visjes voor goede gezondheid, we kopen ieder 4 visjes en laten ze vrij..... tenminste.... drie worden er meteen opgevreten door van die grote visjoekels in de vijver, Grrrrrrrrrr!

Ons plan om met de bus verder naar het noorden te reizen strand hier in Phimai, er gaan vanaf hier geen bussen noordwaarts. Morgen maar terug naar Khorat en misschien de nachtbus naar Chiang Mai.... wordt vervolgd.....