Van Koh Lanta naar Khao Sok

Maandag 9 november
Op de luchthaven van Krabi weten we inmiddels dat Koh Lanta onze volgende bestemming zal zijn. We kopen een buskaartje om naar het busstation in Krabi te gaan, van daaruit rijden de minivans naar Koh Lanta. Je kunt er ook met de boot naar toe maar we waren net te laat voor de laatste Ferry van de dag. Op het busstation moeten we 'n ruim half uur wachten op de minivan en kunnen we intussen mooi wat eten. Als onze bestelling klaar is staat er al een busje klaar die ons naar het eiland brengt, de chauffeur staat ongeduldig om ons heen te springen want hij wil door. Hij is bijna een half uur te vroeg en wij eten eerst ons eten op. Hij is er niet blij mee maar ik gebaar 'm dat ie kalm moet blijven. Als we in het busje zitten lijkt het erop dat ie zijn verloren tijd in wil halen, hij haalt werkelijk alles links én rechts in. Maar ook zie ik dat we precies dezelfde weg terug richting het vliegveld rijden, het busje zit nog maar half vol dus zou het best kunnen dat ie bij het vliegveld nog meer mensen moet oppikken. Als dat zo is dan zijn wij opgelicht voor de rit naar het busstation in Krabi...... En inderdaad, we stoppen vlak bij het vliegveld waar nog 6 mensen mee moeten,#@#%&*# zijn we voor niks naar het busstation gegaan, nou ja, we hebben in ieder geval gegeten. Ook deze stop kost tijd en moet blijkbaar ook ingehaald worden, ik had onze nieuwe medepassagiers al ingelicht over de concurrent van Max Verstappen. Wij hebben deze reis al in diverse minibusjes gezeten maar deze koekwaus spant de kroon, op zeker moment hebben we geroepen of hij niet wat rustiger kon rijden, het was gewoon levensgevaarlijk. Hij remde daardoor af en keek snerend in zijn binnenspiegel naar ons en gebaarde dat ie echt wel goed keek, maar sinds dat moment ging het ietsje rustiger en na 10 minuten kwamen we bij de pont waar we moesten wachten tot we erop mochten rijden, waarom al die haast? Eenmaal op de pont die wij overigens allang op de schroothoop zouden hebben gedumpt, draaien we een rondje, het lijkt erop dat we zometeen achteruit van de boot af moeten, waarom zou die anders omdraaien? Hij heeft waarschijnlijk alleen maar één laadklep. Maar als we bij de overkant komen draait ie weer, hé das raar, waarschijnlijk is ie uitgerust met een oude vrachtwagenmotor die alleen snel vooruit kan en hebben ze ' m hier verkeerd gemonteerd... We schrikken er niet meer van. Eenmaal op het eerste eiland begint de race tegen de klok weer, want na ca 20 minuten moeten we weer een pont nemen en ook weer wachten tot we erop mogen. We geven het op, als we de eerste gasten bij hun verblijf afzetten vraagt de chauffeur waar wij eruit moeten en we zeggen de naam van het resort wat we op internet wel goed vonden. Hij weet niet waar het is en vraagt een local. Die stuurt hem ergens heen waar wij helemaal niet hoeven zijn. Hij rijdt allerlei straatjes in met kuilen en gaten, Hans heeft het helemaal gehad met deze koekenbakker en wil eruit. Zijn rug kan dit niet langer hebben. Als ie stopt omdat ie denkt dat ie bij ons adres is stappen we uit, Monique probeert nog te zeggen dat ie hier niet goed zit maar Hans zegt dat ie maar beter kan absalzen. " oké thank you, you drive like a monkey with no brains, ok? We gaan eerst een een stuk over het strand richting waar we wel moeten zijn, maar zien op googlemaps dat we toch zeker nog 4 km er vanaf zitten . We lopen terug naar de hoofdweg en een jonge gast neemt ons met zijn bromfietstuktuk mee. Bij het hotel kunnen we iig één nacht blijven, we stemmen in met de prijs en de kamer is de mooiste en netste tot nu toe. Morgen zien we wel weer. De volgende dag, dinsdag, doen we lekker een dag niks, we hoeven niet eens op pad voor een ander hotel want deze heeft vanochtend een annulering gehad zodat wij op deze luxe kamer kunnen blijven tot vrijdag. We hebben lekker de hele dag aan het strand gelegen en wat gezwommen en gesnorkeld in zee. Maar woensdag gaan we wel weer wat doen, dus zoeken we dinsdagavond uit wat het gaat worden. We gaan een eiland tour doen naar Koh Rok, dat zijn 2 kleine eilanden op ca 45 km ten zuiden van Koh Lanta, we gaan met de speedboot dan hebben we meer tijd op en rond de eilanden. Als we aankomen gaan we eerst snorkelen rond het eiland, deze keer hebben we wéér half China op de boot zitten en zij hebben ook weer van alles bij zich om vooral foto’s van zichzelf te maken, ze hebben speciale kledij aan om niet te verbranden in de zon, kei goed van hun maar wij trokken zoiets als pyjama aan vroeger. Van de 18 chinezen zijn er 2 die extra opvallen, die hebben géén zwemvest aan!, zouden deze écht kunnen zwemmen? We zullen het zo meemaken. We vinden al snel veel moois om te bekijken onder water, Monique ontdekt de eerste Nemo visjes en daar kunnen we goeie opnames van maken. Als we weer boven komen in de buurt van de boot wordt er door China volop gefotografeerd; elkaar en zichzelf. Er moeten minstens 5 foto’s met 2 vingers in V vorm bijzitten. Ze hebben waterdichte hoesjes voor hun mobieltjes om drijvend in het water foto’s te maken welke ze aan het thuisfront kunnen showen. Dit is blijkbaar belangrijker dan al het mooie wat onder water te zien is. Ze dobberen in groepjes bij elkaar en lachen constant terwijl ze de geheugenkaarten volschieten. De 2 zonder zwemvest kunnen écht zwemmen en een ervan kan zelfs heel lang onderwater blijven,... of is ie aan 't verzuipen? Pfff hij kom toch weer boven. Na dit tafereel te hebben aanschouwd klauteren we weer aan boord waarna we op het eiland met hagelwitte stranden onze lunch kunnen genieten. Als we aan 'n paar chinezen onze foto’s en filmpjes van Nemo laat zien gaan ze helemaal uit hun bol en wordt er druk gediscussieerd onder elkaar dat zij dit niet gezien hebben. Er komt een herkansing na de lunch zeg ik, dan gaan we weer op een andere plek snorkelen. De lunch was heerlijk en ondertussen komen er diverse grote hagedissen, Monitor Lizards, kijken of er iets van tafel valt. Het zijn prachtige beesten van ca 120 cm lang. Ze zijn wel gevaarlijk als je te dicht in de buurt komt en kunnen je lelijk verwonden met hun scherpe tanden. Een Fransoos staat bovenop de picknicktafel, hij is als de dood voor reptielen. Na de heerlijke lunch gaan we met de boot naar het andere eiland om weer te snorkelen, deze keer wijzen we een Chinees een anemoon aan waarin Nemo visjes te zien zijn, hij doet 3 keer zijn best om ze te ontdekken maar ziet ze niet, ik denk dat je te nauw kijkt jonge, zegt Hans. Hij knikt volmondig ja, haha. Ook hier is het weer prachtig onder water. Dan is het weer tijd om terug te varen met de snelle boot. Was een geslaagde dag. Rond Koh Lanta liggen 10 tallen kleine eilandjes met prachtige witte stranden of steile rotsen met hoge watervallen.

Donderdag 12 november
We doen onze eigen eilandtour op de scooters. We kunnen makkelijk het hele eiland rond rijden in een dag, aan de zuidoost kant wonen nog de oude zee-zigeuners, deze mensen blijken de zeldzame eigenschap te hebben dat ze zonder hulpmiddel scherp kunnen zien onder water. We rijden door zo'n dorpje heen maar kunnen niemand ontdekken met vissenogen. Onderweg valt het op dat hier niet zoveel tempels zijn, wel veel meer moskeeën. De boeddhisten en de moslims leven hier broederlijk naast elkaar, gewoon zoals het overal zou moeten zijn. We rijden richting de zuidwestkust en daarvoor moeten we helemaal rondrijden via de noordkant. We gaan op zoek naar het strand waar de apen hun thuis hebben. Als we in de buurt van het strand rijden komen we al 'n paar apen tegen op en langs de weg, we durven niet te stoppen voor foto’s want we weten niet wat die beesten doen. We rijden eerst maar door naar het national park wat zich op het uiterste zuidelijke punt van Koh Lanta bevindt. Het is een prachtig natuurpark met wandelroutes door een heus regenwoud met veel bezienswaardigheden van de natuur. Er is ook een "Lighthouse" waar je naar toe kan klauteren en als uitzichtpunt kan dienen voor mooie foto’s. Na dit park weer terug op zoek naar het apenstrand, we stoppen bij Ao Nuy Beach, een prachtig hagelwit strand waar slechts één hutje staat en wat helemaal is gebouwd van wrakhout en alles wat zoal aan spoelt. "Robinson" staat er op een aangespoelde boomstam geschilderd. Het ziet er ook zo uit als in het verhaal beschreven. Je kunt er eten en drankjes nuttigen en jezelf wanen of je op 'n onbewoond eiland zit, wel even de toeristen wegdenken. Volgens de bewoners komen hier ook de apen het strand op en halen ze je tassen leeg als je niet oplet of even in zee bent. Wij hebben ze hier helaas niet gezien, waarschijnlijk omdat het al laat in middag is en de apen het bos weer intrekken voor de nacht. We drinken wat onder een dakje van palmbladeren en Robinson zit te genieten van zijn zojuist gedraaide joint. Dan is het weer tijd om richting guesthouse te rijden want we willen ook weer voor het donker van de weg af zijn. We plonsen nog even lekker in het zwembad om af te koelen. S’ Avonds spelen we nog een paar potjes pool in de strandbar en gaan op tijd slapen want morgenochtend worden we vroeg opgehaald voor de reis naar het National Park Khao Sok.

Vrijdag 13 november
Om 7.15 pikken ze ons op, bij het boeken van deze trip hebben we extra betaald om er zeker van te zijn dat we goede plaatsen hebben in de minivan. De chauffeur is al door het boekingskantoor ingelicht want hij wijst Hans de de stoel voorin aan. Goed geregeld dus. De reis duurt ca 6 uur maar in Krabi kunnen we 'n uur relaxen en wat eten tot het volgende busje komt. Ook deze chauffeur is op de hoogte van onze gereserveerde zitplaatsen, kei goed deze keer. Als we in Khao Sok aankomen staan er diverse aanbieders klaar om ons een accommodatie aan te bieden, we mogen eerst kijken en dan beslissen, als het niet naar onze zin is dan brengt hij je naar een ander resort naar wens. Hij neemt ons mee de echte jungle in, massieve bergen met bijna verticale wanden van wel 150 meter hoog geheel begroeid met bomen en planten omringen een gehucht van rieten hutjes en één zandpad. De rieten hutjes zien er goed uit en we hoeven dan ook niet verder te kijken. De badkamer zit achter het hutje aangebouwd en heeft alleen maar koud water, een dak zit er ook niet op want in de badkamer mag je nat worden en dan heb je ook niks aan een dak. In de douche staande kijk je zo tegen de hoge bergwand op. De apen kunnen je dus gewoon bespieden in de douche, maar...who cares! Aan de andere kant van het zandpad staat het huis en restaurant van dit prachtige basic bungalow parkje wat de naam
"Green mountain view" draagt. Mr Tawee is een uiterst vriendelijke man en helpt werkelijk overal mee, zijn vrouw is al net zo behulpzaam en bovendien een super kok. De lijfspreuk van mr Tawee is: i'm happy when your'e happy. Nadat we zijn gesetteld lopen we nog even de jungle in voor een korte wandeling in richting van de rivier, langs de zandpad zijn akkers met latexbomen, er hangen potjes aan waar de vloeibare latex in druipt omdat ze de bast op een bepaalde manier hebben opengesneden, mooi om te zien waar de condooms en operatie handschoenen groeien. Terug in onze bungalow frissen we ons op voor de avond, heerlijk thais eten en natuurlijk een Singha biertje na. Zaterdag hebben we een kano tour geboekt op de Sok-river, een gids zit achteraan op de kano en peddelt en verteld wat er allemaal te zien is. We gaan stroomafwaarts en komen al snel prachtige tropische vogels tegen. Binnen een kwartier krijgen we een joekel van een slang voorgeschotelt, rustig opgerold op een boomtak. Het is een Mangroveslang, deze kunnen erg agressief naar mensen zijn als ze in hun rust gestoord worden, aldus de gids. We maken snel wat foto’s en varen weer verder. Vissen zijn er ook volop aanwezig in deze heldere stromende rivier, even verderop zien we nog net 'n makaak aap van de ene naar de andere boom slingeren. We krijgen 'm niet op de foto want hij verdwijnt snel tussen het groen. Later zien we nog diverse slangen waaronder een kleine python en ook nog zo'n grote kikker van 'n kilo ofzo. ’s Middags hebben we geluierd in onze hangmat bij de bungalow.